De stem van Milhouse vertrekt na seizoen 35 van ‘The Simpsons’. Pamela Hayden maakt deel uit van de langlopende serie sinds het eerste seizoen in 1989 werd uitgezonden en vertolkt ook Jimbo Jones, Rod (en soms Todd) Flanders en Chief Wiggums vrouw Sarah. Nu zullen fans van Milhouse zich echter zeker in conflict voelen over het feit dat een van de beste personages uit de show door een andere acteur wordt ingesproken.

Maar waarom zouden we, in plaats van stil te staan ​​bij wat werkelijk het einde van een tijdperk voor ‘The Simpsons’ is, niet de erfenis van Hayden’s Milhouse vieren? De jongen wiens moeder zegt dat hij cool is; die veel te veel weet over de verschillende soorten sprinklers; die zijn foto had op “America’s Most Wanted” en vervolgens werd opgejaagd door de FBI voordat hij van een dam sprong naar wat een zekere dood zou zijn geweest (hij brak alleen zijn bril), heeft enkele van de beste momenten uit de lange geschiedenis van de show meegemaakt . Maar hij stond ook centraal in enkele van de beste afleveringen ooit van ‘The Simpsons’, waarmee hij consequent bewijst dat hij veel meer is dan een perifeer personage, goed voor een paar grappen hier en daar.

Natuurlijk zijn er een heleboel afleveringen met Milhouse die hier niet zijn geslaagd. Het onbetwist perfecte “Lemon of Troy” of “Bart on the Road” zijn twee voorbeelden. Maar dat is oké, want de zoon van de Vanhoutens is de focus geweest van tientallen klassieke Simpsons-afleveringen. Dus kom langs terwijl we Bart’s beste vriend vieren in een lijst waar terecht alles op Milhouse aankomt.

Milhouse was vaak het mikpunt van welke grap dan ook waarvoor de schrijvers hem nodig hadden, maar in seizoen 3 was hij niet helemaal de lopende grap geworden van een personage dat hij later zou worden. Aflevering 23 van dat seizoen, “Bart’s Friend Falls In Love”, is een goed voorbeeld. Dit is de aflevering waarin Milhouse, tot grote ontsteltenis van Bart, daadwerkelijk een vriendin krijgt in de vorm van Samantha Stanky (Kimmy Robertson). Het is ook de aflevering met een van de grootste filmreferenties in de geschiedenis van de show, waarbij de openingsscène perfect de legendarische plundering door Indiana Jones van de Tempel van de Chachapoyan Warriors en zijn ‘gouden idool in’ Raiders of the Lost Ark ‘nabootst.

“Bart’s Friend Falls In Love” zit niet boordevol grappen ten koste van Milhouse, hoewel we wel vernemen dat hij huilt als hij een staartdeling doet en dat hij nog een restje over heeft. Maar het blijft geweldig omdat het, zoals zoveel vroege Simpsons-afleveringen, briljante humor combineert met verrassende emotionele diepgang. De aflevering wordt aangedreven door een verhaal dat waar zou moeten klinken voor iedereen die zich herinnert dat hij als kind een beste vriend had. Barts jaloezie over de nieuwe liefde van zijn vriend komt zo nauwkeurig overeen met hoe een 10-jarige zou reageren en onthult feitelijk een diepe voorliefde voor Milhouse van Barts kant. Tegen de tijd dat het paar zich verzoent en Samantha op haar katholieke school achterlaat om donuts naar oude mensen te gaan slaan, besef je dat ‘The Simpsons’ er opnieuw in is geslaagd je een klein gevoel tussen de grappen te laten voelen.

In 1995, drie jaar nadat ‘Bart’s Best Friend Falls in Love’ werd, kregen we opnieuw een herinnering dat Milhouse gevoelens heeft zoals wij allemaal met seizoen 7, aflevering 2, ‘Radioactive Man’. In deze aflevering, die op zichzelf al een opvallende aflevering is, wordt Milhouse gecast als de sidekick van de titulaire held, Fallout Boy, waarbij Bart opnieuw jaloers wordt op zijn vriend nadat hij de rol heeft gemist. Het zit vol memorabele momenten, van het jacuzzi-pak van Luann Vanhouten tot het onsterfelijke ‘Mijn ogen, de bril van Rainier Wolfcastle’. Maar het herinnert ons er ook aan dat Milhouse geen eendimensionaal personage is dat af en toe goed kan lachen.

Zijn worsteling met zijn groeiende sterrendom voelt als het enige basiselement in wat verder een belachelijke (en hilarische) aflevering is. “Radioactive Man” herinnert ons er ook aan dat de ouders van Milhouse niet altijd de meest attente zijn, waarbij het eerder genoemde jacuzzi-pak Luann ervan weerhoudt de zorgen van haar zoon te horen over de cast in een Hollywood-productie. Momenten als deze helpen ook bij het opzetten van een all-timer van een aflevering in het volgende seizoen.

‘Radioactive Man’ is om zoveel redenen geweldig, maar het is een topaflevering van Milhouse omdat hij ons laat zien dat het personage weliswaar een beetje een dweeb is, maar dat hij in ieder geval niet oppervlakkig genoeg is om te worden gegrepen door het sterrendom en de attributen ervan, ook al iedereen om hem heen is dat.

Seizoenen 6, 7 en 8 van ‘The Simpsons’ bevatten niet alleen een historische reeks Milhouse-afleveringen, maar ze vallen ook op door de hoeveelheid misbruik die het personage de hele tijd doormaakt. In seizoen 7 steekt hij de besturing van een straaljager in ‘Sideshow Bob’s Last Gleaming’, woedend tegen de beslissing van zijn ouders om hem in therapie te zetten en de aankondiging van ‘Take that Dr. Sally Waxler’ voordat hij zichzelf onbewust in de troposfeer werpt. In seizoen 8 werd hij bewusteloos geslagen door Nelson, die een romantisch briefje van Lisa verkeerd had geïnterpreteerd, wat leidde tot de klassieker: “Hij kan je nu niet horen, we moesten zijn oren met gaas inpakken”, moment.

Maar er is geen aflevering waarin Milhouse net zoveel plezier beleeft als ‘Summer of 4ft 2′. Hoewel dit echt een Lisa-aflevering is, zit de aflevering van seizoen 7 ook boordevol klassieke grappen ten koste van Milhouse, te beginnen met zijn: “Welk soort sprinkler vind je leuk?” Een run die Bart ertoe aanzet zijn vriend te smeken ’te proberen wat waardigheid te hebben’. Maar zoiets ontgaat Milhouse de rest van de aflevering, omdat de schrijvers eenvoudigweg weigerden de arme man in de steek te laten.

Na de familievakanties in Little Pwagmattasquarmsettport (Amerika’s scrod basket), slaagt Bart er niet in om Lisa’s nieuwe vrienden te imponeren, waardoor Milhouse vraagt: “Zijn we met ze klaar?” alleen voor Bart om kortaf te reageren met: “Nee, ze moeten je hebben gezien!” Later, wanneer de familie een bordspel speelt en Bart de ‘blindganger’-kaart trekt, aarzelt Homer niet om Milhouse te bespotten omdat hij er precies zo uitziet als het arme sap op de kaart: ‘Hé, hij lijkt precies op jou, Poindexter!’ Het jongetje wordt zo over het hoofd gezien, dat hij zich tijdens het ontbijt zelfs achter een doos ontbijtgranen verstopt, en zichzelf pas laat zien als hij nieuws hoort over een kermis – waarbij hij onder het spuug wordt gespuugd door zowel Bart als Lisa terwijl ze proberen loogies te ruilen. de carrousel. Het is misschien niet een Milhouse-aflevering in de meest voor de hand liggende zin, maar ‘Summer of 4 ft. 2’ is een van de meest hilarisch tragische momenten van het personage.

Bart Sells His Soul, een geweldige aflevering van Simpsons aller tijden, is ook opmerkelijk omdat hij Milhouse voor een keer de overhand gaf. Terwijl seizoen 7 zou eindigen met totale Milhouse-spot in ‘Summer of 4ft. 2’, begon het eigenlijk met het personage dat zijn beste vriend te pakken kreeg, wat een vleugje nous demonstreerde dat voorheen niet zo duidelijk was.

Ten eerste overtuigt Milhouse Bart ervan om zijn ziel (een stuk papier met “Bart Simpson’s Soul” erop geschreven) voor vijf dollar te verkopen, om vervolgens 50 dollar te eisen als zijn vriend het terug wil. De maniakale lach die Milhouse op dat specifieke moment laat horen, is werkelijk losgeslagen en een voorbeeld van Pamela Haydens unieke vermogen om te verrassen in haar optreden, zelfs met een personage dat ze op dat moment zeven jaar lang had gespeeld.

Hoewel de aflevering onmiskenbaar op Bart gericht is, behoren de scènes van Milhouse tot de beste en geven ze ons een glimp van de sluwheid van het personage – een eigenschap die gemakkelijk ongeschikt had kunnen lijken voor een personage dat vaak het mikpunt van de grap is, maar die op de een of andere manier lijkt om als drijfgas te werken voor een soort ‘Milhouse krijgt zijn eigen rug’-verhaal.

“A Milhouse Divided” combineert enkele van de beste grappen uit de serie met een gefundeerde verhaallijn die zowel hilarisch als vol hart is. Het is toevallig ook de beste Milhouse-aflevering.

Het elegante cocktailfeestje van Marge en Homer wordt snel verpest door de voelbare spanning tussen Kirk en Luann VanHouten, die uiteindelijk uit elkaar gaan als gevolg van hun nauwelijks verborgen wrok jegens elkaar. Dit gekibbel tussen man en vrouw (dat een beetje te realistisch overkomt) staat in contrast met charmante scènes waarin Milhouse nog maar een kind is terwijl hij met de andere kinderen boven speelt, zich er totaal niet van bewust dat zijn gezin uiteenvalt. In plaats van het mikpunt van de grap te zijn, heb je deze keer eigenlijk medelijden met Milhouse, die duidelijk al een tijdje het onwetende slachtoffer is van het gekibbel van zijn ouders. Als zodanig begint de aflevering, ondanks al zijn briljante grappen, op een behoorlijk tragische toon, die gedurende de rest van de looptijd resoneert.

Naarmate de aflevering vordert, krijgen we legendarische regels als ‘Ik slaap in een groot bed met mijn vrouw’, ‘Dat is Jerry, hij is een belangrijke speler in de naaiwinkel’ en ‘Ik kan me niet herinneren dat ik ‘Veel succes’ heb gezegd. ‘.” Dan is er natuurlijk nog Kirk’s klassieker “Can I Borrow a Feeling” cassettebandje waar Homer meedogenloos de spot mee drijft. Maar daartussenin zit Milhouse, die deze keer aan deze meedogenloze spot ontsnapt en de kans krijgt om gewoon een kwetsbaar kind te zijn dat worstelt met de scheiding van zijn ouders. Het is opnieuw die klassieke combinatie van humor en hart, die ons eraan herinnert dat, zoals Kirk zingt, ‘Hurtin’ Hearts Need Some Healing”, en ervoor zorgt dat we allemaal Milhouse’s hand willen pakken met onze ‘handschoen van liefde’.