Spoilers voor “Wicked” volgen.

Aan het begin van de productie van de ‘Wicked’-film was het niet helemaal duidelijk wat regisseur Jon M. Chu en zijn bedrijf van plan waren te doen met het afschrikwekkende vooruitzicht om zowel de roman van Gregory Maguire als de musical van Stephen Schwartz en Winnie te verfilmen. Holzman naar het grote scherm. Aanvankelijk bedacht en aangekondigd als een enkele film, onthulde Chu kort voordat de hoofdfotografie in 2022 begon, dat de film in twee delen zou worden opgesplitst. Chu verklaarde dat de reden hiervoor is dat “Terwijl we probeerden liedjes te knippen of karakters in te korten, die beslissingen begonnen te voelen als fatale compromissen met het bronmateriaal dat ons allemaal al zoveel jaren heeft vermaakt.” Schwartz herhaalde Chu’s gevoelens: eraan toevoegend dat het nummer “Defying Gravity”, dat het einde is van het eerste bedrijf in de musical, “specifiek is geschreven om een ​​gordijn naar beneden te halen, en welke scène er ook zonder pauze op zou volgen, gewoon een enorme anticlimax leek.”

Laten we hopen dat een dergelijk gevoel van anti-climax zich niet uitstrekt tot ‘Wicked: Part Two’ van volgend jaar, waar we allemaal op zullen moeten wachten voordat we de tweede helft van dit verhaal kunnen zien. Deze eerste “Wicked” lijkt er in ieder geval niet op dat hij hetzelfde daadwerkelijke anti-climax lot zal ondergaan als “Horizon: Part One” van dit jaar, aangezien het vroege box office-nieuws aangeeft dat “Part One” een enorme hit zal worden. . Ondertussen volgt ‘Wicked’ de traditie van andere ‘Part One’-films zoals ‘Kill Bill’, ‘The Hunger Games: Mockingjay’ en ‘Dune’. Dat wil zeggen dat hoewel deze film op zichzelf niet per se een echt einde heeft, de opzet van de centrale personages, hun interpersoonlijke dynamiek en het conflict dat ontstaat tijdens het cliffhanger-einde van de film overtuigend is vastgelegd. Voor degenen die bekend zijn met de roman of de musical: die kennis zal hen helpen wachten tot “Deel Twee” arriveert. Voor de rest van ons die nieuw zijn in de wereld van ‘Wicked’ en zijn revisionistische, prequel-achtige kijk op ‘The Wizard of Oz’, probeert dit artikel te analyseren wat de film ons op zichzelf biedt, en te speculeren wat er mogelijk zou kunnen liggen. verderop over de Yellow Brick Road.

‘Wicked’ begint aan het einde – niet alleen aan het einde van de ‘Wicked’-reeks, maar ook aan het einde van ‘The Wizard of Oz’. Ervan uitgaande dat de gebeurtenissen in die film niet echt de koortsdroom waren van een eenzaam boerenmeisje uit Kansas, is de boze heks van het Westen verslagen en arriveert Glinda de goede heks (Ariana Grande, gecrediteerd als Ariana Grande-Butera) in Munchkinland om deel de blijde boodschap. Wanneer een Munchkin echter informeert of Glinda ooit bevriend is geweest met de Heks, begint Glinda zich het echte, hele verhaal van de Heks te herinneren. Net als Darth Vader, Magneto, het monster van Frankenstein en zelfs Pinhead blijkt dat de boze heks een zeer oneerlijke reputatie heeft.

De boze heks – wiens echte naam Elphaba Thropp (Cynthia Erivo) is – werd vanaf het begin oneerlijk verguisd, omdat hij werd geboren als zoon van gouverneur van Munchkinland Frexspar (Andy Nyman) en zijn vrouw Melena (Courtney-Mae Briggs), die schijnbaar een affaire hadden met een mysterieuze man rond de tijd dat ze zwanger werd van Elphaba. De Oz-ians zijn groen geboren en hebben Elphaba sinds haar geboorte met argwaan en afkeer bekeken, en hoewel Elphaba snel leert hun onverdraagzaamheid te negeren, kan ze het plagen van haar jongere zus Nessarose (Marissa Bode) niet verdragen. Wanneer dit gebeurt, worden Elphaba’s latente tovenarij-krachten geactiveerd via haar woede, waardoor ze de wereld om haar heen beïnvloedt op een manier die lijkt op telekinese (nogmaals, meer tinten Magneto en Vader). Terwijl haar vader haar bijna verloochent en dol is op Nessarose, is Elphaba geliefd bij haar oppas, een beer die ook een vroedvrouw is (Sharon D. Clarke), waardoor een band ontstaat tussen haar en Oz’s populatie van bewuste, pratende dieren.

Wanneer Elphaba de eerste lesdag aan de prestigieuze Shiz Universiteit van Oz bijwoont, is ze alleen van plan Nessarose vrij te laten van haar opleiding. Een moment waarop Nessarose echter mishandeld lijkt te worden door een personeelslid, veroorzaakt een demonstratie van haar krachten. In plaats van een schandaal te veroorzaken, wordt de vertoning in de kijker gezet door de magische professor Madame Morrible (Michelle Yeoh), die erop staat dat Elphaba haar privé-voogdij bijwoont om haar vaardigheden beter aan te scherpen.

Terwijl ze in Shiz is, wekt Elphaba onbewust de woede op van Galinda, een Queen Bee-type dat denkt dat ze een bastion van goedheid is, maar toch heel wreed kan zijn als ze haar zin niet krijgt. Galinda gelooft dat ze de volgende grote tovenares is en is zeer jaloers op Madame Morrible die aandacht schenkt aan Elphaba. Wanneer de twee vrouwen gedwongen worden huisgenoten te worden, maken hun meningsverschillen (legitiem en kleinzielig) hen al snel tot bittere rivalen. Dit strekt zich ook uit tot zaken van het hart; Terwijl Galinda haar zinnen zet op de perfecte Winkie-prins Fiyero (Jonathan Bailey), delen Elphaba en Fiyero in het geheim hun eigen groeiende aantrekkingskracht.

Elphaba heeft echter weinig tijd voor schooldrama, omdat ze tevreden is met haar studie, vooral in haar geschiedenisles, die wordt gegeven door een geit die bekend staat als Doctor Dillamond (Peter Dinklage). Dillamond is een van de laatste dierenprofessoren op Shiz, een school waarvan de faculteit vroeger uit talloze dieren bestond, en terwijl de menselijke studenten de geit verdriet bezorgen, probeert Dillamond de ware geschiedenis van Oz levend te houden door de studenten te leren over een tijd waarin dieren en mensen naast elkaar leefden zonder de vreemde golf van onverdraagzaamheid die recentelijk is toegenomen. Door haar vriendschap met Dillamond leert Elphaba dat alle dieren in Oz langzaam hun vermogen om te spreken verliezen, en worden opgepakt en in kooien gehouden. Op een dag nemen enkele bewakers Dillamond met geweld mee, en ondanks Elphaba’s protesten krijgen de studenten te horen dat gekooide, stille dieren de toekomst zijn, waarbij de overheid iedereen verzekert dat de dieren het op deze manier beter vinden. Elphaba is daar natuurlijk niet zo zeker van.

Ondanks dat mensen haar wantrouwend of vijandig tegenover haar voelen, heeft Elphaba een goed hart, wat het beste blijkt uit de manier waarop ze erop staat dat Madame Morrible Galinda betrekt bij hun tovenarijstudies. Misschien stemt Morrible met tegenzin toe in de wetenschap dat woede de krachten van Elphaba activeert en dat Galinda de neiging heeft haar op de zenuwen te werken. Maar al die vijandigheid verdwijnt door het gebaar van Elphaba, waardoor Galinda onbaatzuchtig de gunst teruggeeft en met Elphaba danst tijdens het Ozdust-bal. Nu Elphaba aldus door Galinda wordt gelegitimeerd, worden de twee vrouwen snelle vrienden, waarbij vooral Galinda erg opgewonden raakt om Elphaba een sociale make-over te geven.

Hoewel haar nieuwe acceptatie welkom is, heeft Elphaba zich lange tijd afgescheiden gevoeld van de rest van haar familie en Oz in het algemeen, waardoor ze met heel haar hart wenste om uiteindelijk de enige andere persoon te ontmoeten met wie ze verwantschap voelt: de Tovenaar zelf. Dankzij de vriendschap van Madame Morrible met de Tovenaar, wordt een brief die ze hem stuurt over Elphaba’s training teruggestuurd met een persoonlijke uitnodiging voor Elphaba om hem te ontmoeten in de Emerald City. Wetende dat Galinda altijd al de Emerald City wilde bezoeken, nodigt Elphaba haar uit om mee te doen, en de twee vrouwen vertrekken naar de stad op het hoogtepunt van hun populariteit.

De stad zelf is zo perfect als Elphaba en Galinda verwachten, ook al lijken alle dieren die ze zien in een staat van contractarbeid te leven. Wanneer ze eindelijk de Wonderlijke Tovenaar van Oz (Jeff Goldblum) ontmoeten, laat de man snel zijn ‘gigantische pratende hoofd’-act vallen en komt hij achter het gordijn tevoorschijn, terwijl hij Elphaba met een gretige warmte begroet. Terwijl hij de plannen beschrijft die hij heeft voor de toekomst van Oz (inclusief het aanleggen van een gigantische hoofdweg die elk rijk van het land met elkaar verbindt, wat volgens Galinda geel moet zijn) en beide vrouwen uitnodigt om in het paleis te blijven, lijkt Oz’ houding ten opzichte van Elphaba zeer vaderlijk. . Het is nog niet bevestigd, maar dit plus een moment aan het begin met Melena’s geheime minnaar lijkt er sterk op te wijzen dat Oz mogelijk de echte vader van Elphaba is.

Dit lijkt natuurlijk allemaal te mooi om waar te zijn. Elphaba heeft de vriendschap van haar voormalige rivaal, het respect van haar vader, de aandacht van haar potentieel echte vader, en, terwijl Madame Morrible zich bij het trio in het paleis voegt, moet Oz een belangrijke taak vervullen: The Grimmerie lezen, een oud boek met magische spreuken dat Oz zogenaamd lang geleden heeft gelezen om het land te helpen maken tot wat het nu is, en een boek dat Morrible zelf nauwelijks kan ontcijferen. Elphaba bewijst haar natuurlijke talent voor alles wat met magie te maken heeft door gemakkelijk de spreuk te lezen waarvan Oz en Morrible volhouden dat de apenwachten van het paleis willen: vleugels krijgen om mee te vliegen. Nadat de spreuk is uitgesproken, onthullen Oz en Morrible echter dat het hun ware bedoeling was om deze nieuwe vliegende apen als spionnen voor overheidsdoeleinden te gebruiken. Dat, in combinatie met het feit dat de transformatie van de apen erg traumatisch en pijnlijk lijkt, brengt Elphaba tot de waarheid dat Oz en Morrible niet te vertrouwen zijn, en dat zij het zijn die achter het onderdrukken van de dierenpopulatie hebben gestaan. Oz, nadat hij had besloten dat de bevolking een zondebok nodig had om orde en controle te vestigen.

Zodra de schellen van Elphaba’s ogen vallen, vluchten zij en Glinda (die zichzelf een nieuwe naam heeft gegeven als eerbetoon aan de spraakgebrekkige uitspraak van haar naam door dokter Dillamond) voor een aantal bewakers die proberen de vrouwen met geweld in bedwang te houden. Elphaba doet een hartstochtelijk pleidooi voor Glinda om met haar mee te gaan en de heerschappij van Oz te verwerpen. Glinda kan haar niet volgen, ondanks dat ze geen kwade wil jegens haar beste vriendin wenst; het enige wat ze kan doen is een zwarte hoed toevoegen aan haar geschenk, waardoor Elphaba een vloeiende zwarte cape krijgt om haar nieuwe look compleet te maken.

Met haar ogen volledig geopend en een duidelijk doel, merkt Elphaba dat haar magische vaardigheden nu volledig geactiveerd zijn, waardoor ze de zwaartekracht kan trotseren en naar eigen inzicht kan vliegen. Oz en Morrible beseffen dat hun verwachte tovenares als huisdier een schurk is geworden en besluiten de vliegende apen te vertellen dat Elphaba hen expres hun vleugels heeft gegeven, en de rest van Oz te vertellen dat Elphaba een slechte heks is met vreselijke krachten die dat niet mag zijn. vertrouwd.

Omdat dit het middelpunt van het verhaal is, blijven er nog veel vragen bestaan. Waarom beschouwde Oz pratende dieren zo’n bedreiging, of was het juist hun niet-menselijke status die hen tot doelwit maakte? Was Oz de vader van Elphaba, en zo ja, was het dan uitsluitend de bedoeling om een ​​echte tovenaar onder zijn controle te hebben? Is Glinda niet veel meer dan haar vervanger, een spreekbuis voor de regering, of zal ze een eigen ruggengraat hebben? Wat is Elphaba’s plan om in opstand te komen tegen Oz? Als haar zaak rechtvaardig is en ze zo verkeerd wordt begrepen, moeten we dan geloven dat de ervaring van Dorothy Gale uit Kansas niet is wat we dachten dat het was? Was de Boze Heks niet echt slecht tegenover dat meisje? Heeft Dorothy die fatale emmer water over haar gegoten, of niet? Wat er ook gebeurt, Elphaba’s vijanden kunnen maar beter oppassen in ‘Wicked: Part Two’. Nu ze zichzelf heeft geactualiseerd en haar iconische strijdkreet ‘Defying Gravity’ zingt, zou ze misschien wel iets kunnen doen om die slechte naam te verdienen die haar is opgedrongen.

‘Wicked’ is overal in de bioscoop te zien.